رهیافت‌های زیبایی‌شناسی به مثابه طراحی و توسعه محصول

تمام طراحان در جستجوی پیداکردن روندی برای حل مسئله زیبایی‌شناختی در طراحی و توسعه محصولات هستند. آنها تلاش می‌کنند، طرح پیشنهادی خود را با آن روند انجام دهند و از این طریق به اهداف، سفارش‌دهندگان خود یعنی کارفرمایان و خریداران جامة عمل بپوشانند. چنانچه به اعتراف طراح با تجربه‌ای چون «هوفلر» همواره یک تضاد بین تئوری و عمل وجود داشته است و طراحان نمی‌توانستند آزادانه احساس زیبایی‌شناختی خود را بدون درنظرگرفتن درخواست‌های سفارش‌دهندگان بیان نمایند و همیشه این فشار بر روی طراحان وجود داشته است. افرادی مانند «کریستوفر الکساندر»1 که از وی به عنوان یکی از بنیان‌گذاران متدولوژی طراحی یادمی‌شود، معتقد است مشکلات و مسایلی که طراحان باید آن را حل نمایند، خیلی پیچیده‌تر از آن است که تنها با احساسات و خلاقیت‌های هنری قابل حل باشد و بر همین اساس جهت مواجه با مشکلات و مسایل طراحی باید به تحلیل و پردازش بازار پرداخت. این نوع نگاه یکی از آشناترین روندها برای طراحان محسوب می‌شود که بدان فرم تأثیرگرفته از بازار می‌گویند که بارزترین هدف این روند، مجاب‌کردن استفاده‌کننده مشخص در ایجاد علاقه و خرید محصول است. متأسفانه اغلب این سوء‌تفاهم پیش آمده است که هدف از تلاش‌های مربوط به روندهای طراحی، بدست‌آوردن یک روند فراگیر واحد می‌باشد و این امر نادیده گرفته شده که مشکلات و مسایل مختلف، روندهای متفاوتی می‌طلبد. اینکه کدام روند کاربرد بهتری برای حل مسائل زیبایی‌شناختی دارد، سؤالی است که باید در آغاز تمامی پروژه‌های طراحی صنعتی مطرح و پاسخ داده شود. حال اگر بپذیریم روندی برای حل مساله زیبایی‌شناسی وجود دارد و زیبایی‌شناسی را به عنوان یک زبان مورد توجه قراردهیم و درخواست‌های استفاده‌کننده را از طریق مطالعات بازار و روش‌های مرتبط آن به دست آوریم. آنگاه این سؤال مهم در حل مسئله زیبایی‌شناختی پدیدار می‌شود، که آیا تنها روندی که در اختیار طراحان قرار دارد، همان روند و رهیافت برخاسته از بازار است‌؟ آیا روند‌های جایگزین می‌توانند، جانشین مناسبی برای این روند باشند‌؟ این مقاله با مطالعه اهداف طراحی تعدادی از طراحان، چشم‌انداز کلی را شکل می‌دهد و نکات ضعف و قوت این روند را مطرح نموده و از این طریق خواننده را هدایت نموده تا بتواند تصمیم بگیرد. آیا می‌توان به جز روند استخراج شده از بازار از روند دیگری استفاده نمود‌؟ آیا نمودهایی از روندهای جایگزین وجود دارد که بتوان به آنها استناد کرد‌؟